Επιλέξτε απο το μενού "
Ετικέτες" αριστερά το μάθημα ή το κεφάλαιο που θέλετε καθώς και τις συμβουλές μας για μια επιτυχή πορεία στο δύσκολο έργο σας!

Γενική Περιγραφή των μαθημάτων της Οικονομίας και της
Διοίκηση θα βρείτε στο κάτω μέρος του blog...

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

ΑΟΘ - Κεφάλαιο 3

ΜΕΡΟΣ Β. Το ΚΟΣΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

1. Το κόστος Παραγωγής στη Βραχυχρόνια Περίοδο

Για την παραγωγή προϊόντων, η επιχείρηση χρησιμοποιεί παραγωγικούς συντελεστές. Για την απόκτηση τους καταβάλλει συνήθως χρήματα.

Το ύψος της δαπάνης αυτής εξαρτάται από την ποσότητα και τις τιμές των συντελεστών.

Συνεπώς, υπάρχει σχέση μεταξύ των παραγόμενων ποσοτήτων και των χρηματικών δαπανών της επιχείρησης. Τη σχέση αυτή την εκφράζει η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ.

Το Συνολικό Κόστος (Total Cost - TC) της Επιχείρησης αναλύεται σε δύο κατηγορίες:

A) Μεταβλητό Κόστος (Variable Cost – VC): που αναφέρεται στις δαπάνες που καταβάλλονται για τους μεταβλητούς συντελεστές, δηλαδή γι’αυτούς των οποίων η ποσότητα μεταβάλλεται καθώς μεταβάλλεται η ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος. (π.χ. δαπάνες για μισθούς, πρώτες ύλες κτλ)

B) Σταθερό Κόστος (Fixed Cost – FC): που αναφέρεται στο κόστος που δεν μεταβάλλεται καθώς μεταβάλλεται η ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος και αφορά τις δαπάνες που καταβάλλονται για τους σταθερούς συντελεστές. (π.χ. ενοίκια, ασφάλιστρα κτλ).

TC=FC+VC

Παράδειγμα: Αν το σταθερό κόστος είναι 4000, ο εργατικός μισθός w=1000 και το κόστος των πρώτων υλών ανά μονάδα προϊόντος r=100 τότε:

Μεταβλητό Κόστος: VC=wL+rQ = 1000L+100Q
Σταθερό Κόστος: FC=4000
Συνολικό Κόστος: TC=FC+VC=4000+1000L+100Q

ΠΡΟΣΟΧΗ: Εδώ έχουμε ΔΥΟ μεταβλητούς Συντελεστές, την Εργασία (L) και τις πρώτες ύλες.
Αν είχαμε μόνο την Εργασία τότε το Μεταβλητό Κόστος είναι ίσο με VC=wL


2. Καμπύλες Κόστους στη Βραχυχρόνια Περίοδο

Καμπύλη Σταθερού Κόστος (1): Μία ευθεία γραμμή (μιας και δεν εξαρτάται από την παραγόμενη ποσότητα Q – Το FC επιβαρύνει την επιχείρηση ακόμα και όταν Q=0)

Καμπύλη Μεταβλητού Κόστους (2): Ξεκινά από την αρχή των αξόνων και ανέρχεται, καθώς αυξάνεται η ποσότητα του προϊόντος

Καμπύλη Συνολικού Κόστους (3): Το κάθετο άθροισμα (κοινώς προσθέτουμε το κόστος) των καμπυλών του Σταθερού και του Μεταβλητού κόστους.

3. Μέσο Κόστος

Μέσο Κόστος (ή κατά μονάδα προϊόντος κόστος): Ο λόγος του Κόστους προς την αντίστοιχη ποσότητα προϊόντος.

Αντίστοιχα λοιπόν έχουμε:

Μέσο Μεταβλητό Κόστος (Average Variable Cost): AVC=VC/Q
Μέσο Σταθερό Κόστος (Average Fixed Cost): AFC=FC/Q
Μέσο Συνολικό Κόστος (Average Cost): AΤC=TC/Q

Προφανώς λοιπόν: AΤC=AFC+AVC

Καμπύλη Μέσου Σταθερού Κόστους: Το Μέσο Σταθερό Κόστος μειώνεται συνεχώς όσο αυξάνεται η παραγωγή (αφού η ίδια δαπάνη επιμερίζεται σε περισσότερες μονάδες προϊόντος – τα 4000 που είχαμε πριν 4000/1>4000/2>4000/3 κοκ).

Καμπύλη Μέσου Μεταβλητού Κόστους: Στην αρχή μειώνεται και στη συνέχεια αυξάνεται. Αυτό οφείλεται στο Νόμο της Φθίνουσας ή μη ανάλογης απόδοσης (στην αρχή το προϊόν αυξάνεται με γρηγορότερο ρυθμό απ’ ό,τι το κόστος των μεταβλητών συντελεστών, με αποτέλεσμα το μέσο μεταβλητό κόστος να μειώνεται, ενώ στη συνέχεια ο ρυθμός αύξησης του προϊόντος γίνεται μικρότερος από τον ρυθμό αύξησης του κόστους των μεταβλητών συντελεστών, με αποτέλεσμα το μέσο μεταβλητό κόστος να αυξάνεται – SOS).

Καμπύλη Μέσου Συνολικού Κόστους: Στην αρχή επηρεάζεται κυρίως από το μέσο σταθερό κόστος, όμως καθώς η παραγωγή αυξάνεται επηρεάζεται κυρίως από το μέσο μεταβλητό κόστος και ακολουθεί την ίδια ανοδική πορεία με αυτό.



Οι καμπύλες του AVC και ATC στη βραχυχρόνια περίοδο έχουν το σχήμα του λατινικού γράμματος U, ως συνέπεια του νόμου της φθίνουσας απόδοσης.

4. Οριακό Κόστος

Το Οριακό Κόστος (Marginal Cost - MC) δείχνει το ρυθμό με τον οποίο μεταβάλλεται το συνολικό κόστος (ή το μεταβλητό κόστος), όταν μεταβάλλεται η παραγωγή κατά μία μονάδα.

MC=Δ(TC)/ΔQ

ή

MC=Δ(VC)/ΔQ

Καμπύλη Οριακού Κόστους: Αρχικά κατέρχεται, φτάνει σε ένα κατώτατο σημείο και στη συνέχεια ανέρχεται. (πάλι λόγω του Νόμου της Φθίνουσας Απόδοσης).

Το MC είναι σημαντικό μέγεθος για μια επιχείρηση, γιατί η απόφαση της επιχείρησης για αύξηση της παραγωγής της κατά μία μονάδα θα πρέπει να γίνει έπειτα από σύγκριση του κόστους αυτής της μονάδας (που είναι το Οριακό Κόστος), με το έσοδο από την πώληση αυτής της μονάδας.

Το MC μεταβάλλεται ως μέγεθος πιο έντονα από το AVC γιατί δεν επηρεάζεται από τις προηγούμενες μεταβολές του κόστους παραγωγής αλλά μόνο από την αύξηση του κόστους από την τελευταία μονάδα προϊόντος.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

ΑΟΘ - Κεφάλαιο 3


H ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ

ΜΕΡΟΣ Α. ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

1. Η Έννοια της Παραγωγής και τα Χαρακτηριστικά της

Τα οικονομικά αγαθά είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας της παραγωγής.

Παραγωγή: Η διαδικασία με την οποία οι διάφοροι παραγωγικοί συντελεστές μετατρέπονται (μετασχηματίζονται) σε αγαθά χρήσιμα για τον άνθρωπο.

Παραγωγική Διαδικασία
α. Συνειδητή προσπάθεια
β. αποτέλεσμα της: το Προϊόν

Χαρακτηριστικά Παραγωγικής Διαδικασίας:
(α) Συνειδητή προσπάθεια για κάποιο τελικό αποτέλεσμα (κοινώς τα προϊόντα δεν ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια…)
(β) Χρονική διάρκεια από τη στιγμή που θα χρησιμοποιηθούν οι παραγωγικοί συντελεστές μέχρι την παραγωγή του προϊόντος.
(γ) Τεχνολογική σχέση ανάμεσα στις ποσότητες των παραγωγικών συντελεστών και την ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος.

Παραδείγματα: Γεωργικό προϊόν, Βιομηχανικό προϊόν, Υπηρεσίες

2. Ο Χρονικός Ορίζοντας της Επιχείρησης

Τη διαδικασία της παραγωγής αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις.
Οι επιχειρήσεις αποφασίζουν για (α) το είδος και (β) για τις αναλογίες των συντελεστών που μπορούν να συνδυαστούν για την παραγωγή των διάφορων προϊόντων.
Στις αποφάσεις της επιχείρησης σημαντικός παράγοντας είναι ο χρόνος.

Βραχυχρόνια Περίοδος Παραγωγής: Το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο η επιχείρηση ΔΕΝ μπορεί να μεταβάλει την ποσότητα ενός ή περισσότερων συντελεστών που χρησιμοποιεί.
Άρα έχουμε
(Α) ΣΤΑΘΕΡΟΥΣ συντελεστές παραγωγής
Η ποσότητα τους δεν μπορεί να μεταβληθεί στη βραχυχρόνια περίοδο (συνήθως η γη και ο κεφαλαιουχικός εξοπλισμός)
(Β) ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΥΣ συντελεστές παραγωγής
Η ποσότητα τους μπορεί να αυξομειωθεί (π.χ. Εργασία, πρώτες ύλες κλπ)

Μακροχρόνια Περίοδος Παραγωγής: Το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο η επιχείρηση μπορεί να μεταβάλει τις ποσότητες όλων των παραγωγικών συντελεστών. Άρα όλοι οι παραγωγικοί συντελεστές είναι μεταβλητοί.

Οι έννοιες της βραχυχρόνιας και της μακροχρόνιας περιόδου ΔΕΝ αντιστοιχούν σε κάποια συγκεκριμένη ημερολογιακή περίοδο. Η διάκριση γίνεται με βάση τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ προσαρμοστικότητας των συντελεστών που χρησιμοποιεί η κάθε επιχείρηση και αυτό εξαρτάται κυρίως από (α) το αντικείμενο και (β) το μέγεθος της επιχείρησης.

3. Η συνάρτηση Παραγωγής Q=f(L,K)

Η συνάρτηση παραγωγής εκφράζει τη σχέση που συνδέει τη ΜΕΓΙΣΤΗ ποσότητα προϊόντος, που μπορεί να παραχθεί σε ορισμένο χρόνο, με συγκεκριμένες ποσότητες συντελεστών και με δεδομένη τεχνολογία.

Στη συνάρτηση παραγωγής διακρίνουμε:
(1) την τεχνολογική σχέση ανάμεσα στις ποσότητες των συντελεστών που χρησιμοποιούνται και στην ποσότητα του προϊόντος.

(2) επίσης διακρίνουμε την παραγωγική αποτελεσματικότητα που είναι η καλύτερη δυνατή, αφού επιδίωξη των επιχειρήσεων είναι η παραγωγή όσο το δυνατόν μεγαλύτερων ποσοτήτων προϊόντος, με σκοπό το μέγιστο κέρδος.

Συνάρτηση Παραγωγής: Q=f(L,K)
Q: Ποσότητα παραγόμενου προϊόντος (Συνολικό Προϊόν)
f: Συνάρτηση Παραγωγής (ο τρόπος μετασχηματισμού των συντελεστών παραγωγής)
L: Εργασία
K: Κεφάλαιο

4. Συνολικό Προϊόν

Συνολικό Προϊόν (Total Product, TP ή Q) είναι η ποσότητα του προϊόντος που παράγεται, όταν οι ποσότητες όλων των άλλων συντελεστών παραμένουν σταθερές και μεταβάλλεται μόνο η ποσότητα του συντελεστή που μας ενδιαφέρει (συνήθως της εργασίας L).

Καμπύλη Συνολικού Προϊόντος: Εκφράζει τη σχέση ανάμεσα στο συνολικό προϊόν και στην ποσότητα του μεταβλητού συντελεστή (συνήθως L) για κάθε δεδομένη χρονική περίοδο. (στην αρχή αυξάνεται με αύξοντα ρυθμό, μετά αυξάνεται με φθίνοντα ρυθμό, φτάνει στο μέγιστο σημείο της και έπειτα μειώνεται).

5. Μέσο και Οριακό Προϊόν

Μέσο Προϊόν (Average Product, AP) είναι ο λόγος του συνολικού προϊόντος προς τις μονάδες του μεταβλητού συντελεστή. AP=Q/L

Καμπύλη Μέσου Προϊόντος: Περιγράφει τη σχέση ανάμεσα στην ποσότητα της εργασίας και στο αντίστοιχο μέσο προϊόν. (στην αρχή αυξάνεται και έπειτα μειώνεται).

Οριακό Προϊόν (Marginal Product, MP) είναι η μεταβολή που επέρχεται στο συνολικό προϊόν, όταν μεταβάλλεται ο μεταβλητός συντελεστής κατά μία μονάδα.
ΜΡ=ΔQ/ΔL


Καμπύλη Οριακού Προϊόντος: Περιγράφει τη σχέση ανάμεσα στην ποσότητα της εργασίας και στο αντίστοιχο οριακό προϊόν. (στην αρχή αυξάνεται και έπειτα μειώνεται).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το MP μετρά το ρυθμό μεταβολής του ΤΡ, εξαιτίας της προσθήκης κάθε φορά στην παραγωγή του τελευταίου εργάτη. (ΔΕΝ είναι το προϊόν που παράγει κάθε φορά ο συγκεκριμένος επιπλέον εργάτης, αλλά η μεταβολή που επέρχεται στις συνθήκες παραγωγής και συνεπώς στο συνολικό προϊόν, εξαιτίας της παρουσίας του επιπλέον εργάτη).



6. Ο Νόμος της Φθίνουσας ή Μη Ανάλογης Απόδοσης

Στην Βραχυχρόνια περίοδο παραγωγής, δηλαδή στην περίοδο που υπάρχει ένας τουλάχιστον σταθερός παραγωγικός συντελεστής, υπάρχει ένα σημείο μέχρι το οποίο η διαδοχική προσθήκη ίσων μονάδων του μεταβλητού συντελεστή (συνήθως της εργασίας) δίνει συνεχώς μεγαλύτερες αυξήσεις στο συνολικό προϊόν. Πέρα από το σημείο αυτό κάθε διαδοχική ίση αύξηση του μεταβλητού συντελεστή θα δίνει όλο και μικρότερες αυξήσεις στο συνολικό προϊόν, δηλαδή, το οριακό προϊόν (ΜΡ) του μεταβλητού συντελεστή αρχικά αυξάνεται και μετά μειώνεται.

i) Όταν το Οριακό Προϊόν μειώνεται, δεν αρχίζει συγχρόνως να μειώνεται το συνολικό προϊόν, Αντίθετα, συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά με φθίνοντες ρυθμούς.

ii) Όταν ΜΡ=0 το ΤΡ παίρνει τη μέγιστη τιμή του.

iii) Η καμπύλη του οριακού προϊόντος τέμνει πάντοτε την καμπύλη του μέσου προϊόντος από πάνω προς τα κάτω στη μέγιστη τιμή του. (MP=maxAP)

iv) Οι μεταβολές του μέσου προϊόντος (ΑΡ) είναι μικρότερες από αυτές του οριακού προϊόντος (ΜΡ). Αυτό οφείλεται στο ότι το μέσο προϊόν ως μέσος όρος επηρεάζεται και από τις προηγούμενες μονάδες του μεταβλητού συντελεστή και του προϊόντος, ενώ το οριακό προϊόν μόνον από την τελευταία μεταβολή της εργασίας.

Ο Νόμος της Φθίνουσας Απόδοσης είναι μια εμπειρική διατύπωση που ισχύει για κάθε παραγωγική διαδικασία. Ο Νόμος αυτός ισχύει, επειδή μεταβάλλονται οι αναλογίες που υπάρχουν κάθε φορά ανάμεσα στους σταθερούς και μεταβλητούς συντελεστές.

7. Η Επίδραση της Μεταβολής της Τεχνολογίας στην Παραγωγή

Ο Νόμος της Φθίνουσας Απόδοσης ισχύει στη βραχυχρόνια περίοδο με δεδομένη και αμετάβλητη τεχνολογία.

Αν η τεχνολογία μεταβληθεί, τότε έχουμε μεταβολή και στη συνάρτηση παραγωγής.

Βελτίωση της Τεχνολογίας: Με τις ίδιες ποσότητες παραγωγικών συντελεστών αυξάνεται η παραγόμενη ποσότητα.

Χειροτέρευση της Τεχνολογίας: Με τις ίδιες ποσότητες παραγωγικών συντελεστών μειώνεται η παραγόμενη ποσότητα.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

ΑΟΔΕ - Κεφάλαιο 2

ΜΕΡΟΣ Β
2.2.3 Λειτουργίες Οργάνωσης και Διοίκησης – Management

Αποτελεσματική Διοίκηση σημαίνει σωστή εκτέλεση των λειτουργιών της διοίκησης, οι οποίες (1) εκτελούνται καθημερινά σε μια επιχείρηση, (2) αλληλοεπηρεάζονται και (3) είναι πολύ δύσκολο να διαχωριστούν από έναν παρατηρητή που βρίσκεται έξω απ’ αυτή.

Λειτουργίες:
Προγραμματισμός
Οργάνωση
Διεύθυνση
Έλεγχος
Βασική λειτουργία της Διοίκησης των Επιχειρήσεων είναι και η λήψη αποφάσεων στις επιχειρήσεις!

Παραδείγματα: Κατάστημα, Σχολείο, Πολιτικά κόμματα.

Οι λειτουργίες Αναλυτικά:

Α. Προγραμματισμός

Ορισμός: Είναι η διαδικασία ή το σύστημα των ενεργειών με τις οποίες

(1) καθορίζονται οι στόχοι της επιχείρησης,
(2) προβλέπεται η εξέλιξη των μεταβλητών του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος της και
(3) προσδιορίζονται οι τρόποι, οι ενέργειες και τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθούν οι στόχοι στο συγκεκριμένο περιβάλλον.

Είναι η σκέψη πριν τη δράση...
Ο προγραμματισμός επομένως περιλαμβάνει:
1. τον καθορισμός στόχων
2. τη διαμόρφωση στρατηγικών και πολιτικών
3. τα λειτουργικά προγράμματα δράσης.

Β. Οργάνωση

Ορισμός: Είναι ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
(1) των δομών,
(2) των διαδικασιών και
(3) των κανόνων λειτουργίας ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα στην επιχείρηση.

Έτσι γίνεται σαφές:
α) ποιος είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή μιας δράσης
β) ποιος είναι υπεύθυνος για την λήψη μιας απόφασης
γ) ποια είναι τα είδη των διαδικασιών και κανόνων, σύμφωνα με τα οποία επιλύονται τα προβλήματα σε έναν οργανισμό (π.χ. επιχείρηση, σχολείο).
Ορισμός (ΣΥΝΕΧΕΙΑ): Οργάνωση είναι η διαδικασία με την οποία το σύνολό των εργασιών που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησης:
(1) ταξινομείται σε επιμέρους καθήκοντα
(2) κατανέμεται στα κατάλληλα στελέχη στα οποία (α) αναθέτονται οι σχετικές ευθύνες και (β) διαθέτονται οι κατάλληλοι πόροι.

Η λειτουργία αυτή είναι αναγκαία για την ύπαρξη ενός οργανισμού με συγκεκριμένη δομή και λειτουργική διάρθρωση (όπως η επιχείρηση που ασχολείται με παραγωγικές δραστηριότητες με σκοπό την επίτευξη κέρδους).

Η οργάνωση εκφράζεται συνήθως με:
α. Οργανόγραμμα
β. Καταμερισμό Εργασιών
γ. Εκχώρηση εξουσίας σε χαμηλότερα κλιμάκια διοίκησης
δ. Τμηματοποίηση των λειτουργιών.
Γ. Διεύθυνση

Ορισμός: Η Διεύθυνση αφορά τη σωστή διοίκηση του ανθρώπινου παράγοντα.

Είναι δηλαδή (1) η Καθοδήγηση, (2) Η ενθάρρυνση, και (3) η ενεργοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης για την καλύτερη επίτευξη των στόχων (μακροχρόνια και βραχυχρόνια).
Η λειτουργία της Διεύθυνσης ΞΕΠΕΡΝΑ τα όρια της απλής έκδοσης οδηγιών και εντολών από τα ανώτερα προς τα κατώτερα στελέχη της επιχείρησης.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ σημαίνει και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ μεταξύ των μελών μιας επιχείρησης.

Πολλά προβλήματα μέσα στην επιχείρηση δημιουργούνται από την έλλειψη επικοινωνίας.

Η Συνεχής πληροφόρηση που απαιτείται σήμερα για την εκτέλεση των βασικών δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης καθιστά την επικοινωνία απαραίτητο εργαλείο της αποτελεσματικής διεύθυνσης. (βλέπε κεφ 1 - Λειτουργία Πληροφόρησης).

Η διαμόρφωση ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ και ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ μεταξύ των στελεχών της επιχείρησης είναι πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη τη, στο πλαίσιο του σκληρού ανταγωνισμού που αντιμετωπίζει.

Είναι ευθύνη της διεύθυνσης να ενεργοποιεί όλες τις ικανότητες των ανθρώπινων πόρων προς όφελος (α) της επιχείρησης, αλλά και (β) του ίδιου του στελέχους της επιχείρησης.

Δ. Έλεγχος

Ορισμός: Είναι η συστηματική παρακολούθηση των ενεργειών των διαφόρων μελών της επιχείρησης, για την
(1) ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΗ και τη
(2) ΔΙΟΡΘΩΣΗ τυχόν αποκλίσεων από τους στόχους που έχουν τεθεί.
Η λειτουργία του ελέγχου δεν είναι ανεξάρτητη από τη λειτουργία του προγραμματισμού!!!
(οι λειτουργίες είναι ή θα πρέπει να είναι οργανικά δεμένες)

Η ανάπτυξη των κριτηρίων ελέγχου δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από τους στόχους που έχουν τεθεί κατά τη διαδικασία.

2.2.4 Οι συντελεστές του Managemen
(Προϋποθέσεις αποτελεσματικής άσκησης των λειτουργιών του management σε μία επιχείρηση ή έναν οργανισμό)

Αφού οι λειτουργίες του management ασκούνται από ανθρώπους, η αποτελεσματική άσκηση τους προϋποθέτει την ύπαρξη:
1) Γνώσεων (να ξέρει): [να γνωρίζουν: έννοιες, αρχές, μεθόδους, τεχνικές management και λειτουργιών του]
2) Διοικητικών ικανοτήτων (να μπορεί) [ η δυνατότητα των στελεχών να εφαρμόζουν τη γνώση του management στην πράξη]
3) Φιλοσοφίας ή κουλτούρας (να θέλει) [νοοτροπία των στελεχών ως προς την αναγκαιότητα του management]
4) Διοικητικών συστημάτων ή «εργαλείων» διοίκησης
Σύστημα Αμοιβών
Σύστημα αξιολόγησης της απόδοσης
Σύστημα ελέγχου του χρόνου εργασίας των εργαζομένων
Σύστημα προγραμματισμού
(Τα συστήματα αυτά σχεδιάζονται και αναπτύσσονται από ειδικούς συμβούλους και χρησιμοποιούνται από τα διοικητικά στελέχη).


2.2.5 Χρησιμότητα και Καθολική Εφαρμογή του Management

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ

Η χρησιμότητα της εφαρμογής της Οργάνωσης και διοίκησης σε όλες τις μορφές οργανώσεων είναι δεδομένη και διαμορφώνεται ανάλογα με (1) τους στόχους, (2) τη μορφή και (3) τον προορισμό της καθεμιάς.

Όλες όμως (οι μορφές οργάνωσης) έχουν ως ΚΟΙΝΟ προσανατολισμό την επιδίωξη της ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
(επίτευξη των στόχων με το μικρότερο δυνατό κόστος – Συνδυασμός ορισμού αποτελεσματικότητας και Βασικής Οικονομικής Αρχής)

Για παράδειγμα:
Ι. Οικογένεια: Πέρα από τις βασικές επιδιώξεις και προορισμούς της, επιδιώκει την καλύτερη ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ στα μέλη της, πραγματοποιώντας τις μικρότερες δυνατόν θυσίες.
ΙΙ. Συνδικαλιστικός σύλλογος: Επιδιώκει την επίτευξη των στόχων του με τις μικρότερες δυνατές θυσίες (το βιβλίο δεν μας λέει ούτε τους στόχους ούτε τις θυσίες...)
ΙΙΙ. Ιδιωτική επιχείρηση: Κύριος Σκοπός = Η επίτευξη Κέρδους και ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ την καλύτερη σχέση ωφέλειας – κόστους)

Στον βαθμό επομένως που κάθε κοινωνική οργάνωση επιδιώκει την αποτελεσματικότητα, το management είναι αναγκαίο, αφού εξ ορισμού αποτελεί το σύνολο των ενεργειών μέσω των οποίων χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά οι διαθέσιμοι πόροι...
(απαιτείται προγραμματισμός, οργάνωση, διεύθυνση και έλεγχος)

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ του ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ

Α. ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

Οι λειτουργίες του management δεν μπορεί να παίρνουν την ίδια μορφή και να εφαρμοστούν με τον ίδιο τρόπο
(1) σε μία οικογένεια
(2) σε ένα συνδικαλιστικό σύλλογο
(3) σε μια πολυεθνική
(4) σε μια μικρή επιχείρηση
(5) σε ένα δημόσιο οργανισμό
(6) σε ένα ιδιωτικό οργανισμό
Κάθε περίπτωση εμφανίζει ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ και ΑΠΑΙΤΕΙ ξεχωριστή εφαρμογή της γνώσης του management.

Τα Βασικά στοιχεία, δηλαδή (α) Οι Θεωρίες, (β) οι Έννοιες και (γ) οι αρχές (ΘΕΑ) έχουν γενική ισχύ και καθολική εφαρμογή.

Β. ΜΕΤΑΞΥ ΧΩΡΩΝ

Ένας άλλος προβληματισμός θα μπορούσε να υπάρξει ως προς τον τρόπο ανάπτυξης του μάνατζμεντ σε χώρες με διαφορετικές:
α) πολιτιστικές
β) κοινωνικές
γ) οικονομικές
δ) τεχνολογικές ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ

Η απάντηση πάλι είναι ότι οι Βασικές έννοιες και αρχές του Management ισχύουν σε ΟΛΕΣ τις χώρες.
Τα στοιχεία που χρειάζονται προσαρμογή είναι
(1) οι ΜΕΘΟΔΟΙ
(2) οι ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ και
(3) οι ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ώστε να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της κάθε χώρας.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

ΑΟΔΕ - Κεφάλαιο 2

2.2 Management
ΜΕΡΟΣ Α
2.2.1 Βασικές Έννοιες

Δεν υπάρχει σαφής αντίληψη της σημασίας του όρου «διοίκηση ή management επιχειρήσεων» ακόμα και από άτομα που ασκούν κάποια επιχειρησιακή δραστηριότητα.

Ο προσδιορισμός της έννοιας του όρου εξαρτάται από (1) το παρελθόν, (2) την πείρα και (3) την ευρύτητα των ασκούμενων δραστηριοτήτων.

Δευτερεύοντες Ορισμοί Management:
- Ένα σύστημα ενεργειών με τις οποίες επιτυγχάνονται οι στόχοι μιας κοινωνικής οργάνωσης αξιοποιώντας αποτελεσματικά συγκεκριμένους πόρους.
- Η λειτουργία που επιτρέπει να επιτευχθούν αποτελέσματα ή στόχοι μέσω άλλων ανθρώπων.

Κύριος Ορισμός Management:
Το Μάνατζμεντ ορίζεται ως η διαδικασία του προγραμματισμού, της οργάνωσης, της διεύθυνσης και του ελέγχου που ασκούνται σε μία επιχείρηση προκειμένου να επιτευχθούν αποτελεσματικά οι στόχοι τους.

Μάνατζμεντ και Αποτελεσματικότητα

Μάνατζμεντ: Η βασική προϋπόθεση για την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων που διαθέτει μια επιχείρηση και την επίτευξη των στόχων.
(σκεφτείτε τι θα γινόταν σε ένα Νοσοκομείο ή στην Αστυνομία αν δεν υπήρχε κανένας προγραμματισμός, καμία οργάνωση, κανένας έλεγχος και κακή διοίκηση των ανθρώπων…).

2.2.2 Ιστορική Εξέλιξη του Μάνατζμεντ

Η συστηματική οργάνωση της γνώσης του μάνατζμεντ ξεκίνησε από τις αρχές του 20ου αιώνα.

F. Taylor
Θεμελιωτής της Οργάνωσης και Διοίκησης
Πίστευε ότι:
1) Η αύξηση της παραγωγικότητας ήταν η μόνη λύση για την εξασφάλιση υψηλών μισθών και μεγαλύτερων κερδών.
2) Με την εφαρμογή επιστημονικών μεθόδων ήταν δυνατό να υπάρξει αύξηση της παραγωγικότητας.
3) Οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι έπρεπε να σταματήσουν να θεωρούν τη διανομή των κερδών ως το κυρίαρχο πρόβλημα και έπρεπε να εστιάσουν την προσοχή τους στην κατά το δυνατό μεγαλύτερη αύξηση των κερδών.

H. Fayol
- Ο πατέρας της «θεωρίας της διοίκησης»
- Στην Ευρώπη υπήρξε ο θεμελιωτής της οργάνωσης και διοίκησης.
- Έδωσε έμφαση στα υψηλά ιεραρχικά επίπεδα της οργανωτικής και διοικητικής πυραμίδας
- Ανέλυσε τα καθήκοντα των διοικητικών στελεχών.

Επιχειρησιακές Λειτουργίες:
1) Τεχνική
2) Εμπορική
3) Χρηματοοικονομική
4) Ασφάλεια
5) Λογιστική
6) Διοίκηση
Εργασίες:
α) Σχεδιασμού
β) πρόβλεψης
γ) οργάνωσης
δ) διεύθυνσης
ε) συντονισμού
στ) ελέγχου
Αυτές οι εργασίες, που συνθέτουν τις βασικές λειτουργίες της Διοίκησης, αποτελούν και σήμερα με μικρές παραλλαγές σημαντικό τμήμα της θεωρίας του μάνατζμεντ. (Βλέπε κεφ. 1, Οι λειτουργίες της επιχείρησης))

M. Weber
- Ασχολήθηκε ειδικά με τις μεθόδους έρευνας των κοινωνικών επιστημών, προσδίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στο διοικητικό φαινόμενο.
Υποστήριξε ότι η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ (διοίκηση μέσω γραφείων) είναι το πλέον λογικό μέσο για την άσκηση ελέγχου πάνω στους ανθρώπους (το ίδιο και στον τομέα της διοίκησης).
Η Γραφειοκρατία, η οποία δεν αποτελεί αρνητικό φαινόμενο, είναι μια θεωρία οργάνωσης που ανταποκρίνεται κυρίως στις ανάγκες των μεγάλων και πολύπλοκων επιχειρήσεων.
Χαρακτηριστικά Γραφειοκρατίας:
1) Στενά καθορισμένες αρμοδιότητες
2) Αυστηροί κανόνες
3) Εφαρμογή Ιεραρχικού Συστήματος Οργάνωσης

Gantt
(Συνεργάτης του Taylor)
Α) Υποστήριξε την ανάγκη για ανάπτυξη της συνεργασίας και της κατανόησης μεταξύ διοίκησης και των εργαζομένων.
Β) Τόνισε τη σημασία της εκπαίδευσης και του ανθρώπινου παράγοντα σε όλα τα διοικητικά προβλήματα.
Γ) Ανέπτυξε γραφικές μεθόδους απεικόνισης σχεδίων.
Δ) Έδωσε μεγάλη έμφαση στη σημασία του χρόνου και του κόστους για το σχεδιασμό και τον έλεγχο της εργασίας.

Κίνημα Ανθρωπίνων Σχέσεων – Mayo & Rothlisberger
- Το 1920 εμφανίστηκαν οι πρώτοι αμφισβητίες του Taylor και των οπαδών του.
- Κατηγορίες: Το επιστημονικό μάνατζμεντ μεταχειριζόταν τους εργαζόμενους ως εξαρτήματα μηχανής, απαιτώντας τυποποιημένες κινήσεις και μεθόδους.
- Υποστήριξαν ότι αν οι επιχειρήσεις επέτρεπαν στους εργαζόμενους να έχουν ενεργό συμμετοχή σε θέματα που αφορούσαν τις συνθήκες και τις μεθόδους εργασίας, τότε το ηθικό τους θα βελτιωνόταν και θα έδειχναν μεγαλύτερη προθυμία για συνεργασία.
- Από έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1920 σε μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις διαπιστώθηκε ότι 1) η συμμετοχή των εργαζομένων σε ομάδα εργασίας και 2) το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι ένιωθαν ότι οι γνώμες και τα συναισθήματα τους είχαν σημασία για την επιχείρηση, βοηθούσε στην αύξηση της παραγωγικότητας (ανεξάρτητα μάλιστα από τη βελτίωση ή τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας.

Το management σήμερα

Το επιστημονικό υπόβαθρο του μάνατζμεντ και των οργανώσεων αντλούν το επιστημονικό υπόβαθρο τους από ΑΛΛΕΣ επιστήμες όπως (α) τα μαθηματικά, (β) την οικονομία, (γ) την κοινωνιολογία, (δ) την ανθρωπολογία και (ε) και την ψυχολογία.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

ΑΟΔΕ - Κεφάλαιο 2


Κεφάλαιο Δεύτερο
Η Επιστήμη της Διοίκησης των Επιχειρήσεων


2.1 Εισαγωγικές έννοιες
(στη σελίδα αυτή να ξέρετε τα βασικά και σίγουρα τον ορισμό της διοίκησης των επιχειρήσεων. Στα υπόλοιπα μια ανάγνωση αρκεί!)

Από τότε που οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να σχηματίζουν ομάδες για να επιτύχουν στόχους τους οποίους δεν μπορούσαν να επιτύχουν ως άτομα, εμφανίστηκε επιτακτική η ανάγκη της διοίκησης, ώστε να εξασφαλιστεί ο συντονισμός των ατομικών προσπαθειών.
Παραδείγματα:
-Αίγυπτος
-Αρχαία Κίνα
-Αρχαία Ελλάδα

«Η Διοίκηση είναι μια ξεχωριστή επιδεξιότητα, η οποία διαφέρει από την τεχνική γνώση και εμπειρία»
Σωκράτης

Ο Κλάδος της Διοίκησης των Επιχειρήσεων ασχολείται με την ΜΕΛΕΤΗ, την ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ και την ΕΞΗΓΗΣΗ των φαινομένων που συνδέονται με (1)το σύνολο της επιχείρησης, με (2)τις επιμέρους λειτουργίες της, (3)τα μέρη της, καθώς και (4) με τις σχέσεις της με το περιβάλλον.

Επιμέρους Επιστημονικά Πεδία της Διοίκησης των επιχειρήσεων:
Α) Management (Οργάνωση και διοίκηση)
Β) Marketing (εκτός της ύλης)
Γ) Διοίκηση παραγωγής (εκτός της ύλης)
Δ) Χρηματοοικονομική διοίκηση (εκτός της ύλης)
Ε) Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων (εκτός της ύλης)
ΣΤ) Διαχείριση Πληροφοριών (εκτός της ύλης μας άρα αδιάφορη...)

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Ο Δεκάλογος της Επιλογής Καθηγητή

Ένα από τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς είναι το ζήτημα της επιλογής των κατάλληλων καθηγητών που θα επιλέξουν για τα παιδιά τους. Συνήθως η επιλογή γίνεται μέσω γνωστών/συγγενών ή μέσω αγγελιών στον τύπο, σε βιβλιοπωλεία ή ακόμα και στον δρόμο

Εμείς σας παραθέτουμε μία σειρά από ζητήματα που οφείλετε να έχετε κατά νου πριν βάλετε κάποιον άνθρωπο σπίτι σας για να βοηθήσει το παιδί σας:

- Πέρα από τη γνώμη των γνωστών που σας προτείνουν κάποιον καθηγητή, ρωτήστε και τον ίδιο τον μαθητή να σας πει τη γνώμη του! (Πολλές φορές η απάντηση θα σας εκπλήξει…)

- Στην πρώτη συνάντηση ρωτήστε τον γιο ή την κόρη σας πως του/της φάνηκε το μάθημα, ο καθηγητής και αν πιστεύει πως μπορούν να συνεργαστούν. Είναι πολύ βασικό ο μαθητής να αισθάνεται άνετα να εκφράζει τις απορίες του και να εμπιστεύεται τον καθηγητή του. (Φυσικά κάθε γονέας ξέρει το παιδί του και ξέρει πόση βαρύτητα πρέπει να δείχνει στα λεγόμενα του…)

- Στην πρώτη επικοινωνία με τον καθηγητή ρωτήστε τον σχετικά με τις σπουδές και την διδακτική εμπειρία του (ζητήστε κοινώς ένα σύντομο βιογραφικό, εσείς θα είστε ο εργοδότης του άλλωστε…)

- Προτιμάτε τα μαθήματα να γίνονται σε δικό σας χώρο έτσι ώστε να μη χάνει χρόνο ο μαθητής ή η μαθήτρια σε μετακινήσεις κλπ. (Ο χρόνος στην 3η Λυκείου είναι πολύτιμος…)

- Μεγάλος σε ηλικία καθηγητής = εμπειρία.

- Νέος σε ηλικία καθηγητής = όρεξη και διάθεση για δουλειά και επικοινωνία με τον μαθητή. (πολλές φορές πιο αποτελεσματικό)

- Όταν το θέμα φτάσει στο οικονομικό να ξέρετε ότι πολλές φορές η τιμή σηματοδοτεί και την ποιότητα του καθηγητή και του μαθήματος (Σε λογικά πλαίσια φυσικά!)

- Σε τακτά χρονικά διαστήματα να μιλάτε και να ενδιαφέρεστε για την πορεία των μαθημάτων! Πάντα οι γονείς που δείχνουν ενδιαφέρον κινητοποιούν τους μαθητές και ενεργοποιούν τους καθηγητές. (εκφράσεις του τύπου «εμπιστεύομαι το παιδί μου» αφήστε τες για μετά τις Εξετάσεις!)

- Να θυμάστε ότι ο καθηγητής δεν μπορεί να κάνει θαύματα! Ένας καθηγητής θεωρείται καλός όταν παίρνει έναν κακό μαθητή και τον κάνει μέτριο, έναν μέτριο και τον κάνει καλό και έναν καλό άριστο…

- ΔΕΝ μπορεί ΚΑΝΕΝΑΣ καθηγητής να γνωρίζει τα θέματα που τα πέσουν στις πανελλαδικές! (Κοινώς μη πληρώνετε 40άρια την ώρα για «καθηγητές» που λένε ότι έχουν γνωστό στην επιτροπή εξετάσεων κλπ κλπ.) ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να ξέρει τα θέματα. Όλοι ΕΙΚΑΣΙΕΣ κάνουν.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Επιτυχίες 2007-2008

Τα αποτελέσματα των μαθητών μου κατά το προηγούμενο έτος!

5o Πεδίο (ΑΟΘ και ΑΟΔΕ)

Ψ.Χ. ΔIEΘNΩΝ KAI EYPΩΠΩΠΑΙΚΩΝ OIKONΟΜΙΚΩΝ ΣΠOYΔΩΝ ΟΠΑ
Γ.Γ. ΔIEΘNΩΝ KAI EYPΩΠΩΠΑΙΚΩΝ OIKONΟΜΙΚΩΝ ΣΠOYΔΩΝ ΟΠΑ
Π.Μ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
Μ.Γ. ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ (Σ.Μ.Υ) - ΟΠΛΑ

Υπόλοιπα Πεδία (ΑΟΔΕ)

Σ.Δ. ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ)
Π.Δ. MHXΑΝΙKΩN METAΛΛEIΩN METAΛ/ΡΓΩN ΕΜΠ
Π.Α. MHXΑΝΙKΩN METAΛΛEIΩN METAΛ/ΡΓΩN ΕΜΠ
Π.Γ. HΛEKΤΡΟNIKΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ KAI MHXΑΝΙKΩN YΠOΛ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ (ΧΑΝΙΑ)
Α.Μ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΑΙΓΑΙΟΥ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ)
Δ.Α. ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ TEI ΠΑΤΡΑΣ
Μ.Α. ΗΛ/ΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓ/ΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ TEI ΠΕΙΡΑΙΑ
Σ.Μ. ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ TEI ΚΡΗΤΗΣ (ΗΡΑΚΛΕΙΟ)

Ευχόμαστε καλή φοιτητική ζωή και πολλές επιτυχίες σε όλους!

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

ΑΟΘ - Κεφάλαιο 2

Η Ζήτηση των Αγαθών

ΜΕΡΟΣ Β

8. Ελαστικότητα Ζήτησης ως προς την τιμή (Ed)

- Ποσοστιαία μεταβολή ποσότητας προς ποσοστιαία μεταβολή τιμής.
- Ο βαθμός αντίδρασης των καταναλωτών στις μεταβολές της τιμής CETERIS PARIBUS.
- Πάντα αρνητική λόγω του νόμου της ζήτησης (όταν αυξάνεται η τιμή η ζητούμενη ποσότητα μειώνεται και αντίστροφα).

9. Ελαστικότητα Σημείου και Ελαστικότητα Τόξου
Η ελαστικότητα τόξου χρησιμοποιείται για συναρτήσεις ζήτησης που δεν είναι γραμμικές (ευθείες) οπότε έχει νόημα το τόξο!

10. Ελαστική και Ανελαστική Ζήτηση

Είπαμε ότι η ελαστικότητα ζήτησης ως προς την τιμή παίρνει πάντα ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ.
Προκειμένου όμως να χαρακτηρίσουμε την ελαστικότητα είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιούμε την απόλυτη τιμή της ελαστικότητας.
Αρα:
Ed>1 Ελαστική Ζήτηση (η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι μεγαλύτερη από αυτή της τιμής)
Ed<1> (η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι μικρότερη από αυτή της τιμής)
Εd=1 Μοναδιαία Ελαστικότητα (η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι ίση με αυτή της τιμής)
ΠΡΟΣΟΧΗ: οι παραπάνω ποσότητες της Εd είναι σε ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΤΙΜΕΣ!
11. Ειδικές Περιπτώσεις καμπύλης Ζήτησης και Ελαστικότητες
i) Καμπύλη Ζήτησης με Ελαστικότητα ίση με το μηδέν (Εd=0)
Τέλεια Ανελαστική καμπύλη ζήτησης
- Η καμπύλη ζήτησης είναι μια ευθεία κάθετη στον άξονα των ποσοτήτων.
- Οι καταναλωτές δεν αντιδρούν ΚΑΘΟΛΟΥ στις μεταβολές της τιμής.
- Ακραία περίπτωση, για παράδειγμα η ζήτηση ενός φαρμάκου απαραίτητου για την θεραπεία μιας ασθένειας, όσο και να στοιχίζει θα πληρώσουμε να το αγοράσουμε!)
ii) Καμπύλη Ζήτησης με Ελαστικότητα που τείνει στο άπειρο
Τέλεια Ελαστική καμπύλη ζήτησης
- Η καμπύλη ζήτησης είναι μια ευθεία γραμμή παράλληλη στον άξονα των ποσοτήτων
- Οι καταναλωτές με το που θα δουν μια μικρή αλλαγή στην τιμή (είτε αύξηση είτε μείωση) σταματούν να ζητούν το αγαθό.
- Ακραία περίπτωση, οι καταναλωτές ζητούν σε μία τιμή άπειρη ποσότητα...
- Παράδειγμα δεν έχει...
iii) Καμπύλη Ζήτησης με ελαστικότητα ίση με τη μονάδα (Εd=1)
-Στο μέσο της ευθείας καμπύλης ζήτησης
-Στην περίπτωση της ισοσκελούς υπερβολής (ΠΡΟΣΟΧΗ: εδώ αναφερόμαστε στην ΤΟΞΟΕΙΔΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ)
iv) Ελαστικότητα στην ευθεία καμπύλη ζήτησης
Διάγραμμα βιβλίου σελ 44
12. Συνολική Δαπάνη των Καταναλωτών
- Παράδειγμα: Αν αγοράσουμε 2 σοκολάτες προς 1,5 ευρώ τη μία η συνολική δαπάνη μας για σοκολάτες είναι 1,5x2=3ευρώ!
- Συνολική Δαπάνη = Τιμή x Ποσότητα
- ΣΔ=ΡxQ
- Αν εμείς ξοδέψαμε 3 ευρώ πόσα εισέπραξε ο περιπτεράς; 3 ευρώ!
- Άρα, η Συνολική Δαπάνη των Καταναλωτών = Συνολικά Έσοδα Παραγωγών
13. Ελαστικότητα Ζήτησης και Συνολική Δαπάνη καταναλωτών
- Αφού η ΣΔ ισούται με το γινόμενο της τιμής με τη ζητούμενη ποσότητα σε κάθε μεταβολή της τιμής η Συνολική Δαπάνη (λόγω του Νόμου της Ζήτησης) δέχεται δύο αντίθετες επιδράσεις. Από τη μία αλλάζει η τιμή ενώ ταυτόχρονα αλλάζει και η ζητούμενη ποσότητα.
- Το πως θα αλλάξει η ΣΔ εξαρτάται από τα μεγέθη των μεταβολών που θα προκληθούν από την μεταβολή της τιμής!
Χρειαζόμαστε δηλαδή την Ελαστικότητα Ζήτησης!
- Θυμόμαστε πάντα ότι ΣΔ=PxQ
Ελαστική Ζήτηση
- Αν Αυξηθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη μειώνεται!
- Αν Μειωθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη αυξάνεται!
(λογικό αφού είπαμε ότι στην ελαστική ζήτηση η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι μεγαλύτερη από την ποσοστιαία μεταβολή της τιμής)
Ανελαστική Ζήτηση
- Αν Αυξηθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη αυξάνεται!
- Αν Μειωθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη μειώνεται!
(λογικό αφού είπαμε ότι στην ανελαστική ζήτηση η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι μικρότερη από την ποσοστιαία μεταβολή της τιμής)
Ζήτηση με Ελαστικότητα ίση με τη μονάδα
- Αν Αυξηθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη παραμένει αμετάβλητη!
- Αν Μειωθεί η Τιμή η Συνολική Δαπάνη παραμένει αμετάβλητη!
(λογικό αφού είπαμε ότι όταν Ed=1 η ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας είναι ίση με την ποσοστιαία μεταβολή της τιμής)
Άρα στην περίπτωση της ισοσκελούς υπερβολής η ΣΔ είναι πάντα σταθερή και ίση με Α (θυμηθείτε ότι Q=A/P)
14. Χρησιμότητα Ελαστικότητας Ζήτησης
Η γνώση της Ελαστικότητας Ζήτησης είναι χρήσιμη:
α) Για τις επιχειρήσεις (πρέπει να γνωρίζουν αν έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν την τιμή των προϊόντων τους χωρίς να κινδυνεύουν με μείωση εσόδων).
β) Για το Κράτος (πρέπει να γνωρίζει αν μπορεί να φορολογήσει ένα αγαθό χωρίς να μειωθούν τα έσοδα του.
Αν σκεφτούμε ότι η φορολόγηση ενός αγαθού σημαίνει αύξηση της τιμής του, μπορεί αν το αγαθό αντιμετωπίζει ελαστική ζήτηση τα συνολικά έσοδα να μειωθούν άρα να μειωθούν και τα έσοδα από την φορολόγηση του. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ποτά και στα τσιγάρα ο φόρος είναι μεγαλύτερος και όποτε το κράτος θέλει περισσότερα έσοδα αυξάνει την φορολόγηση τους αφού ξέρει ότι τα αγαθά αυτά είναι εθιστικά και συνεπώς αντιμετωπίζουν ανελαστική ζήτηση από τους καταναλωτές τους - Νομίζατε ότι το κάνει για την υγεία σας ρομαντικοί...?)
15. Εισοδηματική Ελαστικότητα
Η Ελαστικότητα είναι ένα μέγεθος που μπορεί να υπολογιστεί και ως προς κάποιον άλλον προσδιοριστικό παράγοντα της ζήτησης και συνήθως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η Ελαστικότητα της Ζήτησης σε σχέση με το εισόδημα (Υ) των καταναλωτών.
Εισοδηματική Ελαστικότητα (ΕΥ) = Ποσοστιαία μεταβολή της ποσότητας προς ποσοστιαία μεταβολή του εισοδήματος.
- Σε αντίθεση με την Ελαστικότητα Ζήτησης ως προς την τιμή, η Εισοδηματική Ελαστικότητα μπορεί να πάρει και αρνητικές και θετικές τιμές.
- Δείχνει την μεταβολή της ποσότητας στις μεταβολές του εισοδήματος.
- Αν ΕΥ>0 τότε το αγαθό χαρακτηρίζεται ως κανονικό (αυξάνεται το εισόδημα μας, αυξάνεται και η ζήτηση μας για το αγαθό).
- Αν ΕΥ<0 τότε το αγαθό χαρακτηρίζεται ως κατώτερο (αυξάνεται το εισόδημα μας αλλά μειώνεται η ζήτηση μας για το αγαθό).
- ΠΡΟΣΟΧΗ: Η τιμή (και οι υπόλοιποι προσδιοριστικοί παράγοντες της Ζήτησης) πρέπει να παραμένουν σταθεροί!

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Ύλη Πανελλαδικών Εξετάσεων 2009

Ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας η εξεταστέα ύλη για το σχολικό έτος 2007-2008

Αναλυτικότερα:

ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

Από το βιβλίο «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Λιανού Θ., Παπαβασιλείου Α. και Χατζηανδρέου Α. έκδοση Ο.Ε.Δ.Β. 2008.

Κεφ. 1
Βασικές Οικονομικές Έννοιες, εκτός των παραγράφων 6 και 13.

Κεφ. 2
Η ζήτηση των αγαθών.

Κεφ. 3
Η παραγωγή της επιχείρησης και το κόστος, εκτός των παραγράφων 5, 6, 7, 8 και 9 που αναφέρονται στο κόστος παραγωγής.

Κεφ. 4
Η προσφορά των αγαθών

Κεφ. 5
Ο Προσδιορισμός των τιμών, εκτός της παραγράφου 6.

Κεφ. 7
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, εκτός των παραγράφων 5, 6, 7 και 8.

Κεφ. 9
Οικονομικές διακυμάνσεις- Πληθωρισμός- Ανεργία, εκτός από το υποκεφάλαιο που αναφέρεται στις συνέπειες του πληθωρισμού και φέρει τον υπότιτλο «γ) Δανειστές και χρεώστες».

ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Από το βιβλίο «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των Δ. Μπουραντά, Α. Βάθη κ.ά. έκδοση Ο.Ε.Δ.Β. 2008.

Κεφάλαιο 1 Επιχειρήσεις και Οργανισμοί
1.2 Η Επιχείρηση (σ. 25-29)
1.3 Λειτουργίες της Επιχείρησης (σ. 30-34)
1.4 Η Επιχείρηση και το Περιβάλλον της (σ. 34-37)
1.5 Η Αποτελεσματικότητα των Επιχειρήσεων (σ. 37-43)

Κεφάλαιο 2 Η Επιστήμη της Διοίκησης των Επιχειρήσεων
2.1 Εισαγωγικές Έννοιες (σ. 55)
2.2 Οργάνωση και Διοίκηση (σ. 56-63)
2.3 Mάρκετινγκ (σ. 64-69)
2.4 Διοίκηση Πωλήσεων (σ. 70- 72)
2.5 Χρηματοοικονομική Διοίκηση (σ. 73-75)
2.6 Διοίκηση Παραγωγής (σ. 76-79)
2.7 Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων (σ. 80-84)

Κεφάλαιο 3 Διοικητικές Λειτουργίες
3.3 Διεύθυνση (σ. 123-134)


Για την ύλη των υπολοίπων μαθημάτων πατήστε εδώ

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΟΔΕ - Κεφάλαιο 1

1.5 Η Αποτελεσματικότητα των Επιχειρήσεων

1.5.1 Οι Στόχοι των Επιχειρήσεων (Οργανισμών)

Στόχος: Μια επιθυμητή κατάσταση ή ένα αποτέλεσμα προς επίτευξη.

Οι Στόχοι μπορούν να διακριθούν σε:
α) Θεσμικούς:
Γενικοί και μη συγκεκριμένοι στόχοι ή επιδιώξεις που συνθέτουν την αποστολή της επιχείρησης στο πλαίσιο του περιβάλλοντος της ή της κοινωνίας.
ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ: Το Βασικό Καθήκον της επιχείρησης απέναντι στην κοινωνία.

β) Λειτουργικούς:
ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ: τα συγκεκριμένα αποτελέσματα τα οποία η επιχείρηση επιδιώκει να επιτύχει.
Αναφέρονται:
1) Στα συνολικά μεγέθη την επιχείρησης (κέρδη, αποδοτικότητα, φήμη κλπ)
2) Στην Αγορά (μερίδιο αγοράς, δίκτυα πωλήσεων κλπ)
3) Στην Παραγωγή (παραγωγικότητα εργασίας, κόστη κλπ)
4) Στους Ανθρώπους (ικανοποίηση εργαζομένων, εκπαίδευση κλπ)
5) Στις Καινοτομίες (ανάπτυξη νέων προϊόντων, νέων διοικητικών συστημάτων κλπ)

"Μόνο τα άτομα ή οι ομάδες ατόμων έχουν στόχους και όχι οι επιχειρήσεις"
Cyert + March
Άρα σε κάθε επιχείρηση υπάρχουν περισσότεροι στόχοι που συχνά μπορεί να είναι και αλληλοσυγκρουόμενοι.

Ιεράρχηση Στόχων
1) Η ιεράρχηση, ο αριθμός, το είδος και η σπουδαιότητα των στόχων διαφέρει από επιχείρηση σε επιχείρηση.
2) Τα κέρδη αποτελούν αν όχι τον σπουδαιότερο, έναν από τους πιο σημαντικούς στόχους για την επιχείρηση, που όμως δεν είναι ο μοναδικός.

1.5.2 Αποτελεσματικότητα - Αποδοτικότητα - Παραγωγικότητα

Τίθεται το ζήτημα της μέτρησης του βαθμού επίτευξης των στόχων της επιχείρησης

Αποτελεσματικότητα: Ο βαθμός στον οποίο η επιχείρηση πετυχαίνει τους στόχους της.
Αποδοτικότητα: (Αφορά κυρίως της εσωτερική λειτουργία της επιχείρησης) Εκφράζει τις θυσίες (κόστη) που γίνονται για την επίτευξη ενός αποτελέσματος.

Η αποδοτικότητα μετράται με δείκτες που στον αριθμητή έχουν τις εκροές (αποτέλεσμα) και στον παρονομαστή τις εισροές (κόστος ή θυσία που έγινε για την πραγματοποίηση του αποτελέσματος).
Τέτοιοι δείκτες είναι οι δείκτες παραγωγικότητας!

Η Αποδοτικότητα οδηγεί ΣΥΝΗΘΩΣ στην αποτελεσματικότητα, αυτό όμως δεν συμβαίνει οπωσδήποτε.
(π.χ. έχετε τη δυνατότητα να παράγετε μεγάλες ποσότητες υφάσματος με μικρό κόστος - είστε αποδοτικοί. Το ύφασμα όμως είναι...χάλια και δεν το αγοράζει κανείς - δεν πετύχατε τον στόχο σας να βγάλετε κέρδος άρα είστε αναποτελεσματικοί!).

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ=Παραχθέντα Αγαθά / Παραγωγικά Μέσα
-Εργασίας.
-Πρώτων υλών.
-Κλάδου.
-Χώρας.

Όλα τα προβλήματα της οικονομίας οφείλονται στην χαμηλή παραγωγικότητα της εργασίας!! (Σχόλιο: ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ πρόταση για σχολικό βιβλίο...)
Η εργασία έχει περισσότερα περιθώρια αύξησης της απόδοσης κάτω από την επίδραση των συνεχών τεχνολογικών αλλαγών.

Τρόποι αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας:
1) Καλύτερη Οργάνωση της.
2) Βελτίωση του επιπέδου των εργαζομένων.
3) Κατάλληλα Κίνητρα (αμοιβή, σιγουριά, συνθήκες εργασίας, αξιοκρατία).

Τα κριτήρια μέτρησης της αποτελεσματικότητας αντιστοιχούν στην ικανοποίηση της κάθε ομάδας. (μέτοχοι, εργαζόμενοι, πελάτες, κράτος)

Οι έννοιες της Αποτελεσματικότητας, Αποδοτικότητας και Παραγωγικότητας συνδέονται άμεσα με:
1) την επιβίωση.
2) την επιτυχία.
3) την βασική οικονομική αρχή.

Παραγωγικότητα Εργασίας = Q/L
(μετρά ποσότητες)

Οικονομική Αποδοτικότητα=κέρδη ή ζημιές / χρησιμοποιηθέντα κεφάλαια
(μετρά αξίες)

Αποτελεσματικότητα: Ευρύτερη έννοια γιατί εμπεριέχει την έννοια της παραγωγικότητας.

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μια επιχείρηση είναι ανταγωνιστική όταν τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες της προτιμώνται απο τους καταναλωτές έναντι των άλλων ανταγωνιστικών.
Και πότε προτιμώνται; Όταν η επιχείρηση προσφέρει τον καλύτερο συνδυασμό ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ και ΤΙΜΗΣ (ή τουλάχιστον οι καταναλωτές νομίζουν ότι έχει τον καλύτερο συνδυασμό ποιότητας και τιμής).

Παραγωγικότητα και Ανταγωνιστικότητα
Αν μια επιχείρηση είναι παραγωγική έχει χαμηλότερο κόστος (μιας και απασχολεί λίγους σχετικά εργάτες, πρώτες ύλες κλπ) που θα της επιτρέψει να προσφέρει τα προϊόντα της σε χαμηλότερες τιμές.
Από την άλλη χάρη στην παραγωγικότητα (και το χαμηλό κόστος) θα έχει κέρδη τα οποία μπορεί να χρησιμοποιεί για την βελτίωση της ποιότητας ή για διαφήμιση.

ΤΕΛΟΣ 1ου ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

ΔΙΑΒΑΣΕ...

Από τον τοίχο σε μία αίθουσα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών...



Δεν είν' κακό...! ;-)

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Η "Βάση" εισαγωγής του 10...

Αυτές τις μέρες γίνεται πολύς λόγος σχετικά με τον ελάχιστο απαιτούμενο βαθμό πρόσβασης για τα ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κοινώς της "βάσης του δέκα".

Οι απόψεις μας είναι οι ακόλουθες και δεν μπορούμε παρά να αναρωτιόμαστε για τα εξής ζητήματα:

1) Γιατί το 10?
Εμένα δεν μου αρέσει το 10, εγώ θα έλεγα το 18,463...
Η απάντηση που λέει ότι δεν είναι 10 αλλά το μισό της μέγιστης βαθμολογίας που δόθηκε είναι εξίσου γελοία γιατί θα απαντήσω "γιατί το μισό και όχι το 1/4"?
Για τον χαζό της παρέας μας: Το 10 είναι αυθαίρετο.

2) Με ποια λογική θέτουμε ένα ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ μέγεθος ως μέτρο επιλογής?
Είμαι οικονομολόγος και μιλάω, θέλω να πιστεύω, σε άτομα που γνωρίζουν - ή θα μάθουν πολύ σύντομα από την ΑΟΘ της 3ης Λυκείου- ότι δεν ενδιαφέρεται κανείς για τα ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ μεγέθη αλλά για τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!
Κοινώς, είναι σα να χρησιμοποιούμε το ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ ΑΕΠ ως μέτρο σύγκρισης της επίδοσής της οικονομίας μας διαχρονικά, αντί του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΑΕΠ!
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:
Έχουμε 2 μαθητές, ίδιας ικανότητας που καταβάλλουν την ίδια προσπάθεια.
Η μόνη διαφορά είναι ότι ο ένας εξετάστηκε το 2007 και ο άλλος το 2008.
Αν το σύστημα είναι δίκαιο πρέπει ΚΑΙ οι δύο μαθητές να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Το 2007 όμως τα θέματα ήταν πιο εύκολα από το 2008, κοινώς ο μαθητής του 2007 ήταν απλά πιο τυχερός σε σχέση με τον μαθητή του 2008.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Ο μαθητής του 2007 είχε βαθμό πρόσβασης 10,1 και πέρασε το όριο ενώ ο μαθητής του 2008 με 9,9 (παρόλο που διάβασε το ίδιο) δεν πέρασε το όριο.
Για τον χαζό της παρέας: Το 10 δεν μπορεί να λάβει υπόψη του τη δυσκολία των θεμάτων χρονιά με χρονιά οπότε δημιουργεί αδικίες.

3) Γιατί το λένε βάση?
Οι βάσεις προκύπτουν "εγγενώς" από τις επιλογές των μαθητών στο μηχανογραφικό.
Για τον χαζό της παρέας: Άστο...

Προς τους μαθητές μου: Γνωρίζω πως εσείς ειδικά που έχετε εξεταστεί χαμογελάτε διαβάζοντας το post αυτό μιας και σας φαίνεται "δίκαιο" αυτός που δεν διάβασε και κατάφερε (μιας και πρόκειται περί κατορθώματος) να μην πιάσει μέσο όρο 10 να μην περνάει πουθενά. Ίσως να έχετε δίκιο αλλά η "βάση του 10" δεν είναι αποτελεσματικό μέτρο. Κανένας από εσάς δεν διάβασε περισσότερο επειδή φοβόταν το 10 και κανένας από εσάς δεν θα πήγαινε σε μία σχολή τέτοιας κλίμακας.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ:
Για τις προτάσεις μας είναι προφανές ότι κάθε μέτρο αποσκοπεί και σε συγκεκριμένο προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Κοινώς:
ΑΝ θέλουμε δίκαιη μεταχείριση των μαθητών:
Βαθμολογικό όριο εκφρασμένο σε πραγματικά/σχετικά μεγέθη (εξετάσεις τύπου SAT's ή GMAT, GRE μπορούν να αποτελέσουν οδηγό μιας και το τελικό αποτέλεσμα δεν βγαίνει σε απόλυτα αλλά σε σχετικά μεγέθη ανάλογα με τις επιδόσεις των υπολοίπων εξεταζομένων). Με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται η ονοματική σε πραγματική βαθμολογία.

ΑΝ θέλουμε να κλείσουμε κάποια ΑΕΙ/ΑΤΕΙ:
Κλείνουμε αυτά που δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στην εκπαίδευση των σπουδαστών. Δεν κλείνουμε αυτά που απλώς δεν τα ξέρουν οι μαθητές για να τα δηλώσουν ή είναι μακριά...

ΑΝ θέλουμε να δώσουμε κίνητρο στους μαθητές να διαβάζουν:
Τους παρακινούμε δεν τους φοβίζουμε!

ΑΝ θέλουμε να βελτιώσουμε την Τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας:
Κάνουμε ΟΛΑ τα παραπάνω και πολλά άλλα που δεν έχουν καμία σχέση με βάσεις και όρια...

Τρίτη 26 Αυγούστου 2008

Βάσεις 2008

Ανακοινώθηκαν σήμερα από το Υπουργείο Παιδείας οι Βάσεις Εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ για το 2008.

Μπορείτε να βρείτε τις βάσεις αναλυτικά εδώ:

http://sup.kathimerini.gr/xtra/media/files/kathimerini/xls/vaseis2008.xls

Πηγή: Η Καθημερινή (26/08/2008)


Τα αποτελέσματα των μαθητών μου συγκεντρώνονται και σύντομα θα αναρτηθούν!


Πολλά μπράβο σε όλους και καλή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία!!!



Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

ΑΟΘ - Κεφάλαιο 2

H Ζήτηση των Αγαθών

ΜΕΡΟΣ Α

1. Εισαγωγή

- Πώς προσδιορίζονται οι τιμές των αγαθών;
Οι τιμές των αγαθών προσδιορίζονται στην αγορά απο την αλληλεπίδραση των δυνάμεων της ζήτησης και της προσφοράς.
Θα το δούμε αναλυτικά στο κεφάλαιο 5




2. Η Συμπεριφορά του Καταναλωτή

- Χρησιμότητα ενός αγαθού: Η ικανοποίηση η οποία απολαμβάνει ο καταναλωτής, σε μία ορισμένη χρονική περίοδο, από την κατανάλωση του αγαθού αυτού.
- Επιδίωξη του καταναλωτή: Να μεγιστοποιεί τη χρησιμότητα που απολαμβάνει.
- Περιορισμοί:
α) Χρηματικό Εισόδημα (ο αριθμός των χρηματικών μονάδων που διαθέτει για την αγορά αγαθών).
β) Τιμές Αγαθών (ο αριθμός των χρηματικών μονάδων που απαιτούνται για την απόκτηση μίας μονάδας από το συγκεκριμένο αγαθό)
- Ορθολογική Συμπεριφορά/ Ορθολογικός Καταναλωτής: Ο καταναλωτής που επιλέγει αυτά τα αγαθά και σε εκείνες τις ποσότητες που του επιτρέπει το εισόδημα του, ώστε από την κατανάλωση τους να μεγιστοποιεί τη χρησιμότητα του.
- Κατάσταση Ισορροπίας: Αν δεν υπάρξει καμία μεταβολή ο καταναλωτής δεν έχει κανένα λόγω να μεταβάλει τη συμπεριφορά του.

3. Νόμος Ζήτησης - Καμπύλη Ζήτησης

Ορισμός: Όταν η τιμή (Ρ) ενός αγαθού μειώνεται, αυξάνεται η ζητούμενη ποσότητα του (Q) και όταν η τιμή του αυξάνεται, μειώνεται η ζητούμενη ποσότητα από το αγαθό αυτό, όταν οι άλλοι προσδιοριστικοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη ζήτηση παραμένουν σταθεροί (ceteris paribus).

Παράδειγμα:
Έστω ότι θέλουμε να αγοράσουμε πορτοκάλια. Αν δούμε ότι τα πορτοκάλια είναι πολύ ακριβά θα αγοράσουμε λίγα πορτοκάλια (έως καθόλου) ενώ αν δούμε ότι τα πορτοκάλια είναι πολύ φθηνά θα αγοράσουμε μεγάλη ποσότητα πορτοκαλιών.

Αριθμητικά:

Τιμή (P)

Ζητούμενη Ποσότητα (Q)

0,2

9

0,3

6

0,4

4,5


Αν τώρα θεωρήσουμε ένα σύστημα αξόνων όπου στον κατακόρυφο έχουμε την τιμή και στον οριζόντιο την ποσότητα μπορούμε να πούμε ότι η ατομική καμπύλη ζήτησης ξεκινάει απο πάνω αριστερά και καταλήγει κάτω δεξιά:


Η παραπάνω αρνητική κλίση της καμπύλης ζήτησης οφείλεται στο Νόμο της Ζήτησης


ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν μεταβάλλεται η τιμή του αγαθού τότε έχουμε μετακίνηση επί της καμπύλης ζήτησης


4. Η Αγοραία Καμπύλη Ζήτησης:


Η παραπάνω καμπύλη αποτελεί όπως είπαμε την ατομική καμπύλη ζήτησης, παριστάνει δηλαδή τις προτιμήσεις του ενός ατόμου. Τι γίνεται όμως όταν ενδιαφερόμαστε για το σύνολο των καταναλωτών; Σίγουρα δεν έχουν όλοι οι καταναλωτές τις ίδιες προτιμήσεις!


Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν φανατικό, έναν περιστασιακό και έναν μη καπνιστή. Αν η τιμή του πακέτου αυξηθεί πολύ τότε ο μη καπνιστής θα συνεχίζει να μην αγοράζει καθόλου τσιγάρα, ο περιστασιακός καπνιστής θα μειώσει την κατανάλωση του κατά πολύ ενώ ο φανατικός καπνιστής θα αναγκαστεί να μειώσει μεν την κατανάλωση του αλλά για μικρή ποσότητα τσιγάρων - όσο περίεργο και αν σας φαίνεται με πρώτη ματιά, η συμπεριφορά και των τριών καταναλωτών χαρακτηρίζεται ως ορθολογική)


Πως θα βρούμε τη συνολική ζητούμενη ποσότητα και κατά συνέπεια πώς θα παραστήσουμε την Αγοραία (Συνολική) Καμπύλη ζήτησης;

Πολύ απλά για κάθε τιμή θα προσθέσουμε τις ζητούμενες ποσότητες. (ή όπως λέμε θα πάρουμε το οριζόντιο άθροισμα των ατομικών καμπυλών ζήτησης - μιας και στον οριζόντιο άξονα παριστάνουμε τις ποσότητες).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μερικοί απρόσεκτοι μαθητές προκειμένου να βρουν την αγοραία καμπύλη ζήτησης πάνε και προσθέτουν τις τιμές! Αχαρακτήριστο...



Φανατικός Καπνιστής

Περιστασιακός Καπνιστής

Μη Καπνιστής

Τιμή Πακέτου (P)


QA


QB


QΓ

0,50 ευρώ

100

20

0

2,80 ευρώ

80

5

0

25 ευρώ

50

1

0


5. Η Συνάρτηση Ζήτησης


i) Γραμμική συνάρτηση ζήτησης

Καμπύλη Ζήτησης: Ευθεία

Συναρτησιακή μορφή: Qd=α+βΡ

α>0

β<0>


ii) Ισοσκελής Υπερβολή

Καμπύλη Ζήτησης: Ισοσκελής Υπερβολή

Συναρτησιακή μορφή: Qd=A/P

Όπου ΠΑΝΤΑ Qd*P=A (=συνολική δαπάνη)


6. Άλλοι Προσδιοριστικοί Παράγοντες της Ζήτησης


Είπαμε πιο πριν ότι ο Νόμος της Ζήτησης (αρνητική σχέση μεταξύ τιμής και ζητούμενης ποσότητας) ισχύει όταν οι υπόλοιποι προσδιοριστικοί παράγοντες της ζήτησης παραμένουν αμετάβλητοι (Ceteris Paribus = τα άλλα ίσα ή σταθερά).


Τι θα συμβεί όμως, αν για παράδειγμα, αλλάξουν οι προτιμήσεις των καταναλωτών; (π.χ. ο φανατικός καπνιστής πάθει έμφραγμα και φοβάται για την ζωή του). Τότε παραβιάζεται η υπόθεση του Ceteris Paribus και λέμε ότι μεταβάλλεται η Ζήτηση (αλλάζει και η μορφή της συνάρτησης ζήτησης και μετατοπίζεται η καμπύλη ζήτησης προς τα (α) αριστερά αν μειώνεται η ζήτηση και προς τα (β) δεξιά αν αυξάνεται η ζήτηση.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν κάποιος από τους υπόλοιπους (πέραν της τιμής) προσδιοριστικούς παράγοντες της ζήτησης μεταβάλλονται λέμε ότι έχουμε μεταβολές στην Ζήτηση ενώ όταν μεταβάλλεται η τιμή λέμε ότι έχουμε αυξομειώσεις στην Ζητούμενη Ποσότητα.


Οι Βασικότεροι προσδιοριστικοί παράγοντες της ζήτησης είναι:

α) Οι προτιμήσεις των καταναλωτών.

Το Καλοκαίρι θέλουμε περισσότερα παγωτά.

(Αύξηση της Ζήτησης - Μετατόπιση καμπύλης ζήτησης προς τα δεξιά)

Το Χειμώνα δεν θέλουμε πολλά παγωτά.

(Μείωση της Ζήτησης - Μετατόπιση καμπύλης ζήτησης προς τα αριστερά)

- Βλέπετε ότι παρόλο που η τιμή του παγωτού παραμένει σταθερή αυξομειώνεται η ζήτηση μας για αυτό.


β) Το εισόδημα των Καταναλωτών

Εδώ έχουμε μία ακόμη διάκριση των αγαθών:

Κανονικά Αγαθά: Όταν αυξάνεται το εισόδημα μας αυξάνεται και η ζήτηση μας για τα αγαθά αυτά και αντίστροφα.

Κατώτερα Αγαθά: Όταν αυξάνεται το εισόδημα μας μειώνεται η ζήτηση μας για τα αγαθά αυτά και αντίστροφα.

Τα κατώτερα αγαθά ("αγαθά του φτωχού") αγοράζονται συνήθως από οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα γιατί είναι τα φτηνότερα στην αγορά. (παράδειγμα, μπίρα απο τα Lidl... αν είχατε αρκετά χρήματα θα προτιμούσατε μια επώνυμη μπύρα...)


γ) Οι τιμές των άλλων αγαθών
Υποκατάστατα: είναι δύο ή περισσότερα αγαθά, όταν το ένα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί του άλλου, για να ικανοποιήσει την ίδια ανάγκη. (π.χ. μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας)
Η Ζήτηση ενός αγαθού μεταβάλλεται προς την ίδια κατεύθυνση με τη μεταβολή της τιμής του υποκατάστατου αγαθού (ceteris paribus).
Δείτε διάγραμμα σελ 35

Συμπληρωματικά: είναι δύο ή περισσότερα αγαθά, όταν η κατανάλωση του ενός απαιτεί την κατανάλωση του άλλου, για την ικανοποίηση μιας ανάγκης.(π.χ. καφές και ζάχαρη)
Η Ζήτηση ενός αγαθού μεταβάλλεται προς την αντίθετη κατεύθυνση με τη μεταβολή της τιμής του συμπληρωματικού αγαθού (ceteris paribus).
Δείτε διάγραμμα σελ 36

δ) Οι Προσδοκίες και οι Προβλέψεις των καταναλωτών σχετικά με τη μελλοντική εξέλιξη
ι) των τιμών
Φανταστείτε ότι γνωρίζετε ότι σε μία εβδομάδα θα αρχίσουν οι εκπτώσεις. Θα κάνετε τις αγορές σας τώρα; όχι! θα περιμένετε. Άρα η παρούσα ζήτηση θα μειωθεί!
ιι) του εισοδήματος τους
Φανταστείτε ότι ξέρετε ότι θα πάρετε κάποια χρήματα στο τέλος του μήνα. Θα αυξήσετε την τρέχουσα κατανάλωση σας τώρα μιας και θα μπορείτε να την αποπληρώσετε σύντομα.

7. Μεταβολή στη ζητούμενη ποσότητα και μεταβολή στη ζήτηση

Όπως προείπαμε:
- Η ζητούμενη ποσότητα μεταβάλλεται μόνο λόγω μεταβολής της τιμής του αγαθού (ceteris paribus). [Μεταβολές πάνω στην ίδια καμπύλη ζήτησης].
- Η ζήτηση ενός αγαθού μεταβάλλεται όταν παραμένει σταθερή η τιμή και μεταβάλλεται μόνον ένας προσδιοριστικός παράγοντας της ζήτησης. [Μετατοπίζεται ολόκληρη η καμπύλη ζήτησης].

Προετοιμασία Πανελλαδικών

Καθηγητής παραδίδει μαθήματα:

Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
(ΑΟΘ)

Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών
(ΑΟΔΕ)

Άριστη Γνώση αντικειμένου
Σύγχρονες Μέθοδοι διδασκαλίας
Σεβασμός στην προσωπικότητα του μαθητή

τηλ. επικοινωνίας: 694-8200440
(φιλική καταχώρηση)